باشد دلم حیرانِ تو

شد جلوه گر در جانِ من مهرِ رُخِ تابانِ تو

ای جانِ جانِ انس و جان، صد جان شود قربانِ تو

ای یوسفِ مصرِ دلم، مشکل گشای مشکلم

مهرِ تو در آب و گلم، در گوشِ جان فرمانِ تو

ای صاحبِ عصر و زمان، ای رهنمایِ شیعیان

ای شمسِ رخشانِ روان، محکم بود پیمانِ تو

گلزارِ جانم روی تو، روی مهِ دلجوی تو

رو کرده ام من سوی تو، جن و مَلَک دربانِ تو

فرمانروای جان توئی، نورِ دلِ خوبان توئی

آئینه یزدان توئی، باشد دلم حیرانِ تو

بر صابرِ خونین جگر از مرحمت بنما نظر

باشد ز هجرت دربه در، گوید منم پژمانِ تو