ذکرشان ز مولی بود...

بلبلِ دل شیدا نغمه‌خوان و گویا بود لا‌اله‌الاهو

از نسیمِ نوروزی لاله‌ها فرح‌زا بود لا‌اله‌الاهو

هر طرف که خم می‌شد شاخه درختِ بید

شاخ و برگ گویا بود لا‌اله‌الاهو

زیر و بم در این عالم، قطره قطره آب و نم

جوی و نهر و دریا بود لا‌اله‌الاهو

قمری و دگر طوطی، صلصل و همای عشق

نغمه‌خوان و شیدا بود لا‌اله‌الاهو

هم جماد و هم حیوان، هم نبات و هم انسان

ذکرشان ز مولی بود لا‌اله‌الاهو

عارفِ جهانِ حق ناظر است و ذاکر

او رها ز سودا بود لا‌اله‌الاهو

هر چه در جهان باشد ظاهر و نهان باشد

سیر او به بالا بود لا‌اله‌الاهو

می‌شود روان روشن از تجلیِ جانان

روح و جان توانا بود لا‌اله‌الاهو

سالکِ صراطِ عشق صابرِ خدابین است

خوش‌کلام و شیوا بود لا‌اله‌الاهو

برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۷۷۵

صابر كرماني...