مظهر حقیقت

در کشور ولایت سلطان دین حسن بود

در آسمان دلها تابنده حسن رویش

در بوستان عرفان او بود گلبن عشق

پر شد مشام جانها از عطر زلف و مویش

صلح و صفای او بود از بهر راحت خلق

زین خلق سست عنصر افسرده و دژم بود

بگذاشت گام همت در عالم حقیقت

او محو ذات یزدان از هستی و عدم بود

***

او قبله مراد است او کعبه وداد است

از صدق باطن و دل بگذار سر به پایش

از جان و مال بگذر گر طالب خدائی

تا پاکباز گردی در عالم صفایش

***

او داد درس حکمت در مکتب شریعت

پیر طریقت عشق در راه معرفت بود

بد مظهر حقیقت هم منبع ولایت

افزون کمال و فضلش از مدح و منقبت بود