صبر و تسلیم و رضا

روز و شب یادِ تو آرامِ دل و جان من است

آتشِ عشق تو در سینه سوزان من است

ضعف و اندوه و غم و غصه پریشانم کرد

ناظرِ روی مهت، دیده گریان من است

از فراقِ تو به لب آمده جانم چه کنم

دوری و هجر رُخت رنجِ فراوان من است

عشق زد خیمه به صحرای دلِ غمزده ام

دم به دم شعله فزا عشقِ فروزان من است

لب به مدحِ تو گشودم ز رهِ صدق و یقین

دین و آئین منی، مهرِ تو ایمان من است

یافتم گوهرِ مقصود، به بحرِ کرمت

به تو پیوستم و عشقت به دل و جان من است

صاحبِ امری و عالم همه در فرمانت

جلوه باطن تو قدرت و ایقان من است

شهِ مُلکِ دلیّ و رهبرِ دین، مونسِ جان

دردِ هجرست مرا، وصلِ تو درمان من است

از ازل تا به ابد مهرِ فروزنده دل

جلوه روی تو در قلبِ پریشان من است

هر چه آمد به سرم صابر و تسلیمِ توام

صبر و تسلیم و رضا، شیوه عرفان من است