از فروغِ عشقِ رویت گشته روشن قلب و جانم
غیرِ نامِ نامیت نامی نیاید بر زبانم
چهره ات تابنده شد در آسمانِ خاطرِ من
نور می بخشد رُخِ ماهِ منیرت در نهانم
تکیه بر تختِ ولایت داده ای، ای رهبرِ دل
نور می بخشی به قلب و روح و جان، ای جانِ جانم
در وجودِ مستعد بخشی اثر ای مظهرِ حق
منبعِ فیض و عطائی دلنوازِ دلستانم
هر سخن کز دل برآید وصفِ رویت را بگوید
مدحِ رخسارِ تو باشد مطلعِ شعرِ روانم
صابرم در وادی آوارگی آواره باشم
رحم کن بر من که مجنون دل اسیر و ناتوانم
برچسب : منیرت, نویسنده : saberkermania بازدید : 162