یا علی مدد

ای رهنمای خلقِ جهان یا علی مدد

اندیشه ات ورای زمان یا علی مدد

ذاتِ تو از نخست بُدی با پیمبران

ای ماورای مُلک و مکان یا علی مدد

شمس الضحی جمالِ تو در آسمانِ عشق

مهرِ رُخت به سینه نهان یا علی مدد

مانند تو نیامده در عالمِ وجود

شرحت فزون ز حدِّ بیان یا علی مدد

تو مظهرِ خدا و خدا از تو آشکار

ای اصل و فرعِ جان و جهان یا علی مدد

مردانِ حق به خاکِ قدوم تو سر نهند

ای نورِ غیب و گوهرِ جان یا علی مدد

فرِّ هُمای عشق به سر سایه افکن است

ای برتر از خیال و گمان یا علی مدد

در علم و فضل و حکمت و زهد و کمال و جود

مثلِ علی نبوده عیان یا علی مدد

قُطب الرحی به عالمِ ایجاد بوده ای

از بی نشانِ محض، نشان یا علی مدد

مداحِ اهلِ بیت همه عمر صابرست

مهر و ولاست نورِ روان یا علی مدد

برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۱۶۷ صابر كرماني...