مولی علی موسی الرضا

سلطان ملک ارتضا، مولی علی موسی الرضا

آئینه ذات خدا، مولی علی موسی الرضا

بحر کرم، کان عطا، سرحلقه اهل ولا

در امر او بودی قضا، مولی علی موسی الرضا

آن رهبر راه یقین مسموم زهر ظلم و کین

بر امر حق بودی رضا، مولی علی موسی الرضا

موسی بن جعفر آن پدر، میر امم، فخر بشر

دل یافت از نورش جلا، مولی علی موسی الرضا

سال محق مولود او، تابان رخ مسعود او

دریای رحمت از سخا، مولی علی موسی الرضا

مولود یا ذیقعده دان، بد نام مادر خیزران

سلطان اقلیم صفا، مولی علی موسی الرضا

هم نجمه و هم باهره، مادر ملقب طاهره

باشد امام الاتقیا، مولی علی موسی الرضا

میرولا، فاضل رضی، صابر، وفی باصفا

القاب آن ایزدنما، مولی علی موسی الرضا

پنجاه و پنج آن رهنما از سال در دار فنا

عمرش بدی ای با ولا، مولی علی موسی الرضا

شمس هدایت بوده او، آن مظهر آیات هو

دین خدا را رهنما، مولی علی موسی الرضا

صابر غلام درگهش، کمتر بد از خاک رهش

باشد ولی اولیا، مولی علی موسی الرضا

برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۳۱ صابر كرماني...