صابر ز حسین‌ابن‌علی فیض و عطا یافت...

ای نور حقیقت ز جمال تو هویدا

ای مظهر حق بوده رخت همچو مسیحا

ای جان جهان تشنه‌لب دشت حوادث

ای لعل لبت آب بقا، رهبر و مولا

ای حسن رخت آئینه ذات الهی

ای سرو قدت شاخه طوبی دل ما

ای عشق تو افکنده شرر در همه عالم

ای لطف تو باشد به سر خلق به هر جا

ای برتر از اندیشه و افکار خلایق

ای متصل غیب توئی اصل تولا

ای دین خدا از تو بسی یافته رونق

ای نور ولا گشته ز روی تو هویدا

هم شاهد و مشهود و شهیدابن‌شهیدی

سرور به شهیدان جهان والی و والا

جوشان به جهان خون تو تا روز قیامت

ای رهبر خوبان ز تو روشن شده دل‌ها

صابر ز حسین‌ابن‌علی فیض و عطا یافت

آسوده خیالست ز هر میل و تمنّا

برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۲

صابر كرماني...