ای حسین بن علی ای منبع جود و سخا

ای جلال کبریائی از وجودت آشکار

ای جمال ذات حق ای ملک دل را شهریار

ای حسین بن علی ای منبع جود و سخا

ای رخ نورانیت آئینه دار کردگار

ای که عشقت برده صبر و طاقت از پیر و جوان

ای که نام نامی تو در دو عالم پایدار

ای که حسن عالم افروزت به سان نور طور

موسی جان را نموده از تجلی نور بار

 در شجاعت ای ولی المومنین باشی شهیر

چون تو جانباز و فداکاری ندیده روزگار

در سخاوت شهره و ضرب المثل در خاص و عام

در رشادت نیست مانندت توئی عالم مدار

نغمه هایت دلنشین و خطبه هایت آتشین

ای عزیز فاطمه ای پیشوای نامدار

روی دستت شد شهید آن کودک پاک و رضیع 

بوده صبر و طاقتت مانند کوهی استوار

یکصد و هفتاد و دو جانباز در راهت شهید

گر چه شد مشهور هفتاد و دو تن ای گلعذار

نوجوانان بنی هاشم ز عشقت جان فدا

حضرت عباس در دشت بلا شد جان نثار

خواهرانت وای و ویلاگو اسیر و در به در

خاندانت در مصیبت غمگسار و سوگوار

خیمه گاهت شد شرر بار از جفای خصم دون

حضرت سجاد زین العابدین شد بی قرار

صابرا عشق حسین بن علی فیضت دهد

طبع شیوای تو باشد پر ز در شاهوار