هوالعلی‌الحق

نهاده‌ام ز یقین سر به آستانِ علی
هزار جانِ گرامی فدایِ جانِ علی
ز علم و معرفت و زهد و جود و حکمت و داد
شده‌ست شهره و ضرب‌المثل توانِ علی
بیان من شده قاصر ز مدح و منقبتش
جهانِ نامتناهی بود جهانِ علی
همیشه ذاتِ علی بوده است و خواهد بود
علی‌شناس شوی هر زمان زمانِ علی
علی حقیقت محض و علی ولیّ خدا
هزار نکته ز هر خطبه و بیانِ علی
علی به باغ ولایت بهار جاوید است
کلامِ عشق بخوان اصلِ عشقِ جانِ علی
صدای زمزمه عشق دل رسد در گوش
فزون ز شرح و بیان بوده داستانِ علی
ز نورِ روی علی خاطر و روان روشن
در آسمان و زمین جلوه روانِ علی
ز دستِ خلق شکایت به کوه و صحرا کرد
که چاه پُر شده از شکوه و فغانِ علی
بود به لفظ و سخن گفتنِ علی آسان
نبوده کس به جهان در مقام و آنِ علی
چه بوده آن تجلّی حسن و جلوه‌ی ذات
کمال و عزّت و فضل و شرف نشانِ علی
در این سرای دو در از یقینِ دل صابر
نهاده سر به سرِ کویِ عارفانِ علی