ساغر دل...

بر رنج و غم دوران می گریم و می خندم

در آتش عشق جان می گریم و می خندم

بین دو عدم باشم سرگشته و سرگردان

گه شادم و گه گریان می گریم و می خندم

از سوز درون من آگاه نگردد کس

شد شمع دلم سوزان می گریم و می خندم

هر موج ز بحر غم صد کشتی جان بشکست

در بحر غمش حیران می گریم و می خندم

راه دل ما باشد پیچیده تر از هر ره

در این ره بی پایان می گریم و می خندم

تا شور جنون عشق مجنون جهانم کرد

دیوانه و سرگردان می گریم و می خندم

صابر ز می عرفان از ساغر دل نوشد

گوید به بر رندان می گریم و می خندم