خوش‌نغمه

شرط کردم به جهانِ گذران خنده کنم

به نشاط و خوشی و عیشِ جهان خنده کنم

شرط کردم غم و اندوه به دل ره ندهم

به غم و غصه و اندوهِ زمان خنده کنم

شرط کردم که دگر دل به کفِ کس ندهم

به چنین بازی پُر شور و فغان خنده کنم

شرط کردم که دم از مهر و محبت نزنم

به وفاداری و عشقِ همگان خنده کنم

شرط کردم که زنم مُهرِ خموشی بر لب

لب ببندم ز سخن از دل و جان خنده کنم

شرط کردم که ز حسرت نگدازم چون شمع

هر کجا انجمنی هست عیان خنده کنم

شرط کردم که شوم رند و خراباتی و مست

در سرِ کوی خراباتِ مغان خنده کنم

شرط کردم که شوم صابرِ خوش‌نغمه و مست

سازِ عشرت بزنم، رقص‌کنان خنده کنم