شد روزِ عیدِ نوروز تا تهنیت بگویماهلِ صفا بیایند پیمانهکش به کویمتحویلِ سال میگفت شیخی به خادمِ خویشسجاده را بینداز تا ذکرِ حق بگویمرندی ز وجد میگفت ساقی بده شرابمتا با شرابِ گلگون دلقِ ریا بشورمگفتا به غمگساری معشوقِ گلعذاریدر بوستانِ عرفان بنما نظر به رویمبا غنج و غمزه و ناز میگفت گل به بلبلبنما نظر ز شادی بر چهره نکویمدر کف گرفت ساقی جام و سبوی بادهگفتا که جرعهای نوش از ساغر و سبویمدرویش خاکساری هو حق علی علی گوگفتا مصون بمانند رندان ز ذکرِ هویمصابر ز شوق و شادی مستِ شرابِ وصلتگفتا نگار آمد از مرحمت به سویمبرچسبها: کاروان شعر, غزل شماره ۶۰۹ بخوانید, ...ادامه مطلب